Καλωσήλθατε στις Θεολογικές διαδρομές!

Τετάρτη 30 Οκτωβρίου 2019

Θεματική Ενότητα 1: Η Χριστιανοσύνη στο σύγχρονο κόσμο

 Brainstorming: "Θησκευτικός Πλουραλισμός"











ΦΥΛΛΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ 1Α
1.Brainstorming με ένα οικουμενικό κείμενο (Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε το διαδραστικό πίνακα)
 Οικουμενικό Κείμενο για το  θρησκευτικό πλουραλισμό και τη χριστιανική αυτοκατανόηση.
1η και 3η ομάδα
I. Η Πρόκληση του Πλουραλισμού
2. Σήμερα οι Χριστιανοί σε κάθε σχεδόν γωνιά του κόσμου ζουν σε θρησκευτικά
πλουραλιστικές κοινωνίες. Ο διαρκής πλουραλισμός και η επίδρασή του στην καθημερινή τους ζωή τους αναγκάζουν να αναζητήσουν νέους κατάλληλους τρόπους κατανόησης και προσέγγισης ανθρώπων διαφορετικών θρησκευτικών παραδόσεων. Η αύξηση των ακραίων θρησκευτικών φαινομένων και του φανατισμού σε πολλές περιπτώσεις έχει τονίσει τη σημασία των διαθρησκειακών σχέσεων. Οι θρησκευτικές ταυτότητες, οι πεποιθήσεις και τα συναισθήματα παίζουν πλέον σημαντικό ρόλο σε τόσο πολλές διεθνείς και διεθνικές συγκρούσεις, ώστε ορισμένοι λέγουν ότι η "πολιτική της ιδεολογίας", η οποία έπαιξε κεντρικό ρόλο στον εικοστό αιώνα, έχει αντικατασταθεί στις μέρες μας από την "πολιτική της ταυτότητας".
3. Όλες οι θρησκευτικές κοινότητες μετασχηματίζονται μέσα από νέες συναντήσεις και σχέσεις. Η παγκοσμιοποίηση της πολιτικής, οικονομικής, και ακόμη και θρησκευτικής ζωής, φέρνει νέες πιέσεις σε κοινότητες οι οποίες υπήρξαν σε γεωγραφική ή κοινωνική απομόνωση.
Υπάρχει μεγαλύτερη συνειδητοποίηση της ανεξαρτησίας της ανθρώπινης ζωής, και της ανάγκης για συνεργασία πέρα από θρησκευτικούς φραγμούς στην αντιμετώπιση των πιεστικών προβλημάτων του κόσμου. Όλες οι θρησκευτικές παραδόσεις, επομένως, καλούνται να συνεισφέρουν στη δημιουργία μιας παγκόσμιας κοινότητας που θα ζει με βάση τον αμοιβαίο σεβασμό και την ειρήνη. Διακυβεύεται η αξιοπιστία των θρησκευτικών παραδόσεων ως δυνάμεων οι οποίες μπορούν να φέρουν δικαιοσύνη, ειρήνη και θεραπεία σε έναν διαρρηγμένο κόσμο.
4. Οι περισσότερες θρησκευτικές παραδόσεις, ωστόσο, έχουν τη δική τους ιστορία συμβιβασμού με την πολιτική εξουσία και τα προνόμια, και συνενοχής στη βία που έχει κηλιδώσει την ανθρώπινη ιστορία. Ο Χριστιανισμός, για παράδειγμα, αποτέλεσε από τη μια μεριά μια δύναμη η οποία έφερε το μήνυμα της απεριόριστης αγάπης και της αποδοχής των πάντων από τον Θεό. Από την άλλη, δυστυχώς, η ιστορία του είναι γεμάτη από διώξεις, σταυροφορίες, αναισθησία απέναντι στους αυτόχθονες πληθυσμούς και συνέργεια σε ιμπεριαλιστικά και αποικιακά σχέδια. Μάλιστα, αυτή η αμφιλεγόμενη στάση και ο συμβιβασμός με την εξουσία και τα προνόμια αποτελεί μέρος της ιστορίας κάθε θρησκευτικής παράδοσης, καταρρίπτοντας τη ρομαντική θεώρησή τους. Εξάλλου, οι περισσότερες θρησκευτικές παραδόσεις παρουσιάζουν τεράστια εσωτερική ποικιλομορφία, που συνοδεύεται από επίπονες διαιρέσεις και διαφορές.
5. Σήμερα αυτές οι εσωτερικές διαμάχες θα πρέπει να ιδωθούν υπό το φως της ανάγκης για την προώθηση της αμοιβαίας κατανόησης και της ειρήνης μεταξύ των θρησκειών. Με δεδομένο το κοινωνικό πλαίσιο της αυξημένης πόλωσης, το επικρατούν κλίμα φόβου και τον πολιτισμό της βίας που κυριαρχεί στον κόσμο μας, η αποστολή της προσφοράς θεραπείας και πληρότητας στην κατακερματισμένη ανθρώπινη κοινωνία αποτελεί τη μεγαλύτερη πρόκληση που έχουν να αντιμετωπίσουν οι θρησκευτικές παραδόσεις στις μέρες μας.


ΦΥΛΛΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ 1Β
1.Brainstorming με ένα οικουμενικό κείμενο κείμενο (Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε το διαδραστικό πίνακα)
 Οικουμενικό Κείμενο για το  θρησκευτικό πλουραλισμό και τη χριστιανική αυτοκατανόηση.
2η και 4η ομάδα
Το μεταβαλλόμενο πλαίσιο της χριστιανικής πίστης
6. Η παγκόσμια θρησκευτική κατάσταση είναι επίσης ρευστή. Σε ορισμένα τμήματα του δυτικού κόσμου, οι θεσμικές εκφράσεις του Χριστιανισμού βρίσκονται σε παρακμή. Νέες μορφές θρησκευτικής πίστης προκύπτουν, καθώς οι άνθρωποι ολοένα και περισσότερο διαχωρίζουν τις προσωπικές πεποιθήσεις τους από τη συμμετοχή σε θεσμικά όργανα. Η αναζήτηση μιας αυθεντικής πνευματικότητας στο πλαίσιο ενός κοσμικού τρόπου ζωής δημιουργεί νέες προκλήσεις για τις εκκλησίες. Εξάλλου, οι άνθρωποι όλων των παραδόσεων, π.χ. ινδουιστές, μουσουλμάνοι, βουδιστές, οι οπαδοί του Σικχισμού κ.τ.λ., οι οποίοι πληθαίνουν σε αυτές τις περιοχές ως μειονότητες, βιώνουν συχνά την ανάγκη για διάλογο με την κοινότητα της πλειοψηφίας. Αυτό δημιουργεί για τους χριστιανούς την ανάγκη να μπορούν να εκφράσουν την πίστη τους με τρόπους κατανοητούς τόσο από τους ίδιους όσο και από τους γείτονές τους. Ο διάλογος προϋποθέτει πίστη και αφοσίωση και την ικανότητα έκφρασης αυτών των στοιχείων λόγω και έργω.
7. Παράλληλα, ο Χριστιανισμός, ιδιαίτερα στην Ευαγγελική και Πεντηκοστιανή του μορφή, εξαπλώνεται ραγδαία σε ορισμένες περιοχές του κόσμου. Σε κάποιες άλλες περιοχές, ο Χριστιανισμός περνά μια περίοδο ριζικών αλλαγών, καθώς οι χριστιανοί αποδέχονται νέες και ζωντανές μορφές εκκλησιαστικής ζωής και εγκαινιάζουν νέες σχέσεις με αυτόχθονες πολιτισμούς. Ενώ ο Χριστιανισμός φαίνεται να βρίσκεται σε παρακμή σε ορισμένα μέρη του κόσμου, σε κάποια άλλα έχει γίνει μια δυναμική κίνηση. 8. Αυτές οι αλλαγές απαιτούν από εμάς να είμαστε περισσότερο προσεκτικοί από ό,τι πριν στις σχέσεις μας με άλλες θρησκευτικές κοινότητες. Μας προκαλούν να αναγνωρίσουμε τους ‘άλλους’ με τις διαφορές τους, να καλωσορίσουμε τους ξένους ακόμη και αν ορισμένες φορές μας φαίνονται ως απειλή, και να αναζητήσουμε τη συμφιλίωση ακόμη και με εκείνους οι οποίοι δηλώνουν εχθροί μας. Με άλλα λόγια, μας προκαλούν να καλλιεργήσουμε ένα πνευματικό κλίμα και μια θεολογική προσέγγιση που θα συμβάλει στην ανάπτυξη δημιουργικών και θετικών σχέσεων μεταξύ των θρησκευτικών παραδόσεων του κόσμου.
Εορτάζοντας τη φιλοξενία ενός φιλεύσπλαχνου Θεού
27. Η θεολογική μας κατανόηση περί του θρησκευτικού πλουραλισμού ξεκινά από την πίστη μας σε έναν Θεό δημιουργό των πάντων, τον ζωντανό Θεό, παρόντα και ενεργό σε όλη τη δημιουργία από καταβολής κόσμου. Στην Κ..Διαθήκη, η σάρκωση του Λόγου του Θεού διακηρύσσεται από τον Απ. Παύλο σε σχέση με τη φιλοξενία και μια ζωή στραμμένη προς τον ‘πλησίον’. Αυτή η χάρη του Θεού που φανερώνεται στον Ιησού Χριστό μας καλεί σε μια στάση φιλοξενίας στη σχέση μας με τους άλλους.
29. Η φιλοξενία μας συνίσταται στην κένωση του εαυτού μας και την υποδοχή των άλλων, στη συμμετοχή στο σχέδιο της απροϋπόθετης αγάπης του Θεού. Η φιλοξενία μας μάλιστα δεν περιορίζεται στα μέλη της  δικής μας κοινότητας. Το Ευαγγέλιο μας προστάζει να αγαπούμε ακόμη και τους εχθρούς μας και να προσευχόμαστε γι’ αυτούς (Ματ.5: 43-48; Ρωμ.12: 14).
Ως χριστιανοί, ωστόσο, πρέπει να αναζητήσουμε τη σωστή ισορροπία μεταξύ της ταυτότητάς μας εν Χριστώ και της ανοιχτοσύνης μας απέναντι στους άλλους, με την κενωτική αγάπη που πηγάζει από αυτήν ακριβώς την ταυτότητα.









Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

Δημοφιλείς αναρτήσεις