Η ΔΥΤΙΚΗ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ ΑΠΟ ΤΟ 14o ΩΣ ΤΟ 18o ΑΙΩΝΑ

Η  ΔΥΤΙΚΗ  ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ  ΑΠΟ ΤΟ  14o  ΩΣ ΤΟ 18o ΑΙΩΝΑ

Νεοκλασικισμός  Ingres  "Portrait of Napoleon on the Imperial Throne." 1806

Ξεκινάει από την Αναγέννηση στην Ιταλία και τη Φλάνδρα από το 14ο αιώνα μέχρι το 1520  που ήταν στο απόγειο της. Χαρακτηριστικά της είναι: Η κυριαρχία του θέματος και όχι της μορφής, το μέτρο, η αρμονία, η ισορροπία και η ενότητα του όλου. Ανθεί στις ευρωπαϊκές αυλές και στους μορφωμένους και αργόσχολους κυρίως. 

Έπειτα περνάει στο Μανιερισμό. Ο όρος μανιέρα προέρχεται από το λατινικό manierus (=τρόπος) και η χρήση του επικράτησε κατά την περίοδο του Α Παγκόσμιου  πολέμου Σε όλη σχεδόν την Ευρώπη θριαμβεύει από το 1530 ως και το τέλος του 16ου αιώνα. Η ύπαρξη του είναι μια αντίδραση στην Αναγέννηση. Έτσι, αντί να υπάρχει μέτρο, στο Μανιερισμό υπάρχει η υπερβολή και η πολυπλοκότητα. Αντί να κυριαρχεί το θέμα, εδώ κυριαρχεί η μορφή. Έτσι ο καλλιτέχνης για να δείξει την δεξιοτεχνία του πχ  στην απεικόνιση του γυμνού σώματος, αδιαφορεί και για το αν οι μορφές που απεικονίζει έχουν αγιότητα ή για τον χώρο που βρίσκονται.

Καθολική Αντιμεταρρύθμιση:   Στα μισά του 16ου αιώνα η ζωγραφική έχει πιο έντονο τον θρησκευτικό  της χαρακτήρα σε σχέση πάντα με την Αναγέννηση. Τα θέματα της είναι υπαγορευμένα από την Καθολική Εκκλησία με στόχο μέσα από την μεγαλοπρέπεια τους και την συγκινησιακή τους δύναμη να επιβάλλονται στους πιστούς. Τα έργα της Καθολικής Αντιμεταρρύθμισης απευθύνονται στο συναίσθημα, στην καρδιά.

Στα τέλη του 18ου αιώνα ως και τις αρχές του επομένου, επανερχόμαστε στην λογική και στην τάξη με τον Νεοκλασικισμό. Δεν είναι τίποτε άλλο παρά η μίμηση, η αναζήτηση του ιδεατά ωραίου μέσα από την  κλασική αρχαιότητα. Το Μανιφέστο του έγραψε ο Winckelman στο «Σκέψεις πάνω στην μίμηση των Ελλήνων στη ζωγραφική και τη γλυπτική». Η ζωγραφική εδώ έχει ως αντικείμενο την ομορφιά. Αυτή ωστόσο η τέχνη λειτούργησε καθαρά προπαγανδιστικά. Πρόβαλε τα ιδανικά του Διαφωτισμού. Στην ουσία πρόβαλε τα ιδανικά της νέας αστικής τάξης που αυτή προκάλεσε δύο από τις μεγαλύτερες επαναστάσεις στην Δύση: Την Γαλλική και την Αμερικανική. Αυτή η τέχνη ήταν η τέχνη της Λογικής, του ορθολογισμού, του πατριωτισμού, της τάξης. 

Ο Ρομαντισμός, που εμφανίζεται σχεδόν την ίδια περίοδο με τον Κλασικισμό, εκφράζει το συναίσθημα, το πάθος, το όνειρο ή και τον εφιάλτη του καλλιτέχνη αλλά με έναν ποιητικό τρόπο. Η κούραση από την ξερή λογική του Διαφωτισμού οδηγεί στο άλλο άκρο: Στο συναίσθημα, στη φαντασία, το υπερφυσικό, κάποιες φορές το παράλογο. «Μιλά» για ανατροπή, για τον θάνατο, για επανάσταση.

Αναγεννησιακός πίνακας του Ιταλού  Σάντρο Μποτιτσέλι με τίτλο "Η γέννηση της Αφροδίτης"

Ρομαντισμός  John Henry Fuseli, "The Nightmare" 1790 – 1791

                                                                                             Αθηνά Δίπλα